چندین نکته مهم در رابطه با طب فیزیکی

طب فیزیکی و توانبخشی چیست؟

 طب فیزیکی و توانبخشی PM&R، همچنین به عنوان فیزیاتری یا پزشکی توانبخشی شناخته می شود، با هدف تقویت و بازگرداندن توانایی عملکردی و کیفیت زندگی برای افرادی که دارای اختلالات فیزیکی یا ناتوانی هایی هستند که بر مغز، نخاع، اعصاب، استخوان ها، مفاصل، رباط ها، ماهیچه ها تأثیر می گذارد. ، و تاندون ها به پزشکی که دوره های آموزشی در این زمینه را گذرانده باشد، فیزیتریست گفته می شود. بر خلاف سایر تخصص های پزشکی که بر “درمان” پزشکی تمرکز می کنند، اهداف فیزیتریست به حداکثر رساندن استقلال بیماران در فعالیت های روزمره زندگی و بهبود کیفیت زندگی است.

طب فیزیکی و توانبخشی PM&R، همچنین به عنوان فیزیاتری شناخته می شود، یک تخصص پزشکی است که شامل بازگرداندن عملکرد فردی است که در نتیجه یک بیماری، اختلال یا آسیب ناتوان شده است. فیزیاتری مراقبت های یکپارچه و چند رشته ای را با هدف بهبود کل فرد با توجه به نیازهای فیزیکی، عاطفی، پزشکی، حرفه ای و اجتماعی فرد ارائه می دهد. به پزشکی که در طب فیزیکی و توانبخشی تخصص دارد، فیزیتریست گفته می شود.

تعاریف متفاوت درباره طب فیزیکی:

طب فیزیکی به معنای مدیریت پزشکی بیماری ها و اختلالات با استفاده از اشکال مختلف انرژی فیزیکی است. بسیاری از رشته های پزشکی از روش های فیزیکی در تمرینات روزانه خود استفاده می کنند. به عنوان مثال، جراحان به طور کلی از انعقاد الکتریکی، چاقوهای لیزری و کرایوسرجری استفاده می کنند. جراحان مغز و اعصاب به ویژه از ریزوتومی با فرکانس رادیویی استفاده می کنند. روانپزشکان از درمان تشنج الکتریکی استفاده می کنند. متخصصان قلب از دفیبریلاسیون استفاده می کنند. و متخصصین پوست از لیزر استفاده می کنند. توانبخشی پزشکی از تحریک الکتریکی برای عضلات فلج استفاده می کند و کایروپراکتیک ها از دستکاری برای مشکلات ستون فقرات استفاده می کنند. 

برخی از درمان های فیزیکی حتی به تنهایی به تخصص های پزشکی رسمی تبدیل شده اند: برای مثال، رادیوتراپی انکولوژیک. با این حال، گروهی از درمان‌های به اصطلاح بازتابی وجود دارد که از اشکال مختلف انرژی فیزیکی برای تحریک و کنترل مکانیسم‌ها و سیستم‌های دفاع شخصی بدن استفاده می‌کنند. به دلیل شیوه عمل بسیار خاص خود، این درمان ها به عنوان یک رشته جداگانه از پزشکی بالینی ظاهر می شوند: طب فیزیکی بازتابی. درمان های انعکاسی معمولی عبارتند از: گرما درمانی (گرما یا انجماد)، فتوتراپی (مادون قرمز، اشعه ماوراء بنفش یا لیزر)، اولتراسوند تراپی، الکتروتراپی (مستقیم یا از طریق انرژی الکترومغناطیسی)، مغناطیس درمانی و تحریک مکانیکی عصبی (طب سوزنی، ماساژ بازتابی، حجامت یا فشار بالا)، آب درمانی.

راه حل های پزشکان برای طب فیزیکی:

متخصصان طب فیزیکی در طراحی برنامه های درمانی جامع و بیمار محور هستند و اعضای جدایی ناپذیر تیم مراقبتی هستند. آن‌ها از درمان‌های پیشرفته و همچنین آزمایش‌شده زمان برای به حداکثر رساندن عملکرد و کیفیت زندگی بیماران خود استفاده می‌کنند، بیمارانی که می‌توانند در سنین مختلف از نوزاد تا هشت‌سالگی باشند.

تنظیمات تمرین پزشکان PM&R در انواع تنظیمات بالینی، از جمله امکانات بستری و سرپایی، تمرین می کنند. آنها طیف گسترده ای از دانش از جمله سیستم های اسکلتی عضلانی، عصبی، روماتولوژیکی و قلبی عروقی دارند. برخی از تشخیص‌ها و جمعیت‌های رایج که توسط فیزیاترزهای بستری مشاهده می‌شوند عبارتند از آسیب نخاعی، آسیب مغزی (تروماتیک و غیر ضربه‌ای)، سکته مغزی، مولتیپل اسکلروزیس، فلج اطفال، مراقبت از سوختگی، و توانبخشی اسکلتی- عضلانی و کودکان. فیزیاترزهای بستری اغلب با استفاده از مهارت‌های تیمی مشترک آموزش می‌بینند و با مددکاران اجتماعی و سایر درمانگران بهداشتی مرتبط (مانند فیزیکی، شغلی و گفتاری) برای مدیریت این مسائل کار می‌کنند. فیزیاترهای سرپایی شرایط غیرجراحی از جمله آسیب‌های ارتوپدی، درد و اختلال عملکرد ستون فقرات، آسیب‌های شغلی و سندرم‌های استفاده بیش از حد، روده/مثانه نوروژنیک، مدیریت زخم فشاری، مدیریت اسپاستیسیتی و درد مزمن را مدیریت می‌کنند. فیزیاترهای سرپایی معمولاً در گروه‌های چند رشته‌ای متشکل از سایر متخصصان فیزیوتراپی، جراحان ارتوپد و یا جراحان مغز و اعصاب یافت می‌شوند.

نکاتی که متخصصان طب فیزیکی باید با آن ها آشنا باشند:

در عمل خوب است که فیزیوتراپ ها (متخصصان طب فیزیکی) درمان های مختلف فیزیکی مفید در توانبخشی را بدانند.  به عنوان مثال:

 کشش، دستکاری ستون فقرات (پزشکی دستی، کایروپراکتیک)، تحریک الکتریکی عضلات، یا ریزوتومی با فرکانس رادیویی. با این حال، این درمان‌ها به تخصص توانبخشی پزشکی (یا حتی جراحی مغز و اعصاب) تعلق دارند و انسداد عصبی و تزریق داخل مفصلی به ترتیب حوزه‌های بیهوشی و جراحی ارتوپدی هستند. آنچه واقعاً تفاوت بین تخصص طب فیزیکی و سایر رشته های پزشکی را که از درمان های فیزیکی خاصی نیز استفاده می کنند، ایجاد می کند، درمان های بازتابی است. بنابراین اصطلاح “طب فیزیکی” باید در مورد طب فیزیکی بازتابی به جای مثلاً توانبخشی پزشکی استفاده شود.

تفاوت های موجود میان طب فیزیکی و فیزیوتراپی:

طب فیزیکی بر خلاف اصطلاح فیزیوتراپی که از واژه یونانی physis طبیعت – سرچشمه می گیرد، از فیزیک می آید و باید عمدتاً برای درمان های «فیزیولوژیکی» مانند تمرینات ورزشی (جنبش درمانی، بیوکینتیک، تمرینات آب و غیره) در نظر گرفته شود. هرگاه از هر وسیله درمانی محرک سیستم عصبی حسی استفاده شود، باید آن را طب فیزیکی نامید، که متخصصان پزشکی مربوطه را فیزیوتراپ و سایر درمان گران مربوطه را فیزیوتراپ در نظر می گیرند. برای اهداف پیشگیرانه، درمانی و توانبخشی، آب درمانی از مواد طبیعی خاصی مانند آب های معدنی، پلوئیدها (شبیه گل و لای) و گازهای درمانی استفاده می کند. درمان‌ها معمولاً به‌صورت حمام (گاهی استنشاقی)، ترکیبی از عناصر طب فیزیکی (گرما یا آب‌درمانی) و دارودرمانی انجام می‌ شوند که عامل اصلی درمانی ترکیب شیمیایی مواد خاصی است که از طریق پوست جذب می‌شود. اگر آب معدنی به صورت داخلی در دوزهای مشخص و در زمان های مشخص استفاده شود، کرنوتراپی نامیده می شود.

چندین نکته قابل توجه درباره طب فیزیکی:

• عمل طب فیزیکی در زمینه طب طبیعیNM  است. 
• دانش علمی در طب فیزیکی و اصول طب طبیعی را در یک رویکرد متمایز به عمل طب فیزیکی ادغام می کند. اجزای اصلی شامل: 
• احترام به رویکرد سنتی و تجربی طبیعی به دانش جنبه فیزیکی (ساختاری و بیومکانیکی) انسان در سلامت و بیماری .
• ارزش فردی کردن درمان و نیازهای اساسی.
• تمرکز بر تشخیص جامع و تعامل همه سیستم ها .
• هدف درمانی عمومی تحریک یا تعدیل سیستم‌ ها و مکانیسم‌ های خود تنظیمی بدن vis medicatrix naturae و همچنین کاهش تقاضاهای انطباقی .
• آموزش، خود مراقبتی و پیشگیری.

کمک های عضلانی دمی و بازدمی برای طب فیزیکی:

کمک ‌های عضلانی دمی و بازدمی طب فیزیکی را می‌توان برای بیماران مبتلا به بیماری عصبی و عضلانی پیشرونده برای پیشگیری از نارسایی حاد، مزمن و حاد تنفسی، اجتناب از بستری شدن، لوله‌گذاری و تراکئوتومی استفاده کرد و می‌تواند کمک کند، حمایت کند و حتی جای آن را بگیرد. عملکرد ماهیچه های تنفسی آن‌ها می‌توانند به بیماران انتوبه‌شده «غیر قابل تعویض» ونتیلاتور اجازه خروج بدون توسل به تراکئوتومی را بدهند و می‌توانند برای برداشتن لوله‌های تراکئوستومی (دکانوله) بیمارانی که به تهویه مکانیکی تراکئوستومی به جایگزین‌های غیرتهاجمی وابسته هستند، استفاده شوند. این رویکرد کیفیت زندگی را تا حد زیادی حفظ می کند، می تواند عمر را تا 10 سال بیش از تهویه مکانیکی تراکئوستومی برای برخی شرایط طولانی کند و می تواند هزینه های پرستاری را 300000 دلار در سال برای هر بیمار کاهش دهد. این روش ها تا حد زیادی توسط فیزیاترزان توسعه و توصیف شده اند و سزاوار کاربرد گسترده تری هستند.

اقدامات طب فیزیکی برای بی خوابی و اختلالات خواب:

شواهد محدودی از مزایای افزایش خواب از مداخلات کایروپراکتیک یا اشکال مختلف ورزش، جدای از تمرینات قدرتی وجود دارد. 

• ماساژ به رفتار خواب در نوزادان کم وزن و همچنین بزرگسالان مبتلا به کمردرد کمک می کند. 
• یوگا درمانی به الگوهای خواب در افراد سالمند و همچنین بیماران سرطانی کمک می کند. 
• نشان داده شده است که سطوح ملاتونین پس از مدیتیشن یوگا افزایش می یابد. 
• تمرینات چشمی یوگا باعث افزایش سریع خواب می شود. 
• ماساژ طب فشاری تأثیر مثبتی بر خواب بیماران مبتلا به بیماری کلیوی پیشرفته دارد.

سخن نهایی:

رویکردهای طب فیزیکی طبیعی به بهبود سلامت عمومی و شرایط خاص، تمرینات قدرتی و خواب در افراد مسن مروری بر تحقیقات فعلی در مورد تمرینات قدرتی و افراد مسن تر، پروتکل های ورزشی را در جمعیت های مختلف ارزیابی کرد. این نشان داد که انواع نسخه‌ های تمرینات قدرتی، از برنامه‌ های مبتنی بر آزمایشگاه بسیار کنترل‌ شده تا برنامه ‌های خانگی با نظارت حداقلی، توانایی برانگیختن مزایای سلامتی معنادار در افراد مسن را دارند. تحقیقات نشان داده است که تمرینات قدرتی توانایی مبارزه با ضعف و ضعف و پیامد های تضعیف کننده آن ها را دارند. انجام منظم (مثلاً 2 تا 3 روز در هفته)، چنین تمریناتی باعث افزایش قدرت و توده عضلانی می شود و با افزایش سن، تراکم استخوان، استقلال و سرزندگی را حفظ می کند. علاوه بر این، تمرینات قدرتی توانایی کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان و علائم و نشانه ‌های بیماری‌ های مزمن متعدد مانند بیماری ‌های قلبی، آرتریت و دیابت نوع ۲ را دارد و در عین حال خواب را بهبود می ‌بخشد و افسردگی را نیز کاهش می ‌دهد.