بیماری پای ورزشکاران یک عفونت قارچی پوست است که معمولاً در بین انگشتان پا ایجاد می شود و ممکن است به ناخن های انگشتان پا و دست ها نیز سرایت پیدا کند. این بیماری معمولاً در پای کسانی ایجاد می شود که پاهای آن ها هنگام پوشیدن کتونی های تنگ عرق می کند.
این عفونت قارچی به پای ورزشکاران معروف است، چون بیشتر در ورزشکاران دیده می شود. این بیماری جدی نیست، اما بعضی وقت ها درمانش ممکن است کمی سخت باشد. اگر که دیابت دارید یا سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است و خود را مشکوک به بیماری پای ورزشکاران می دانید، سریعاً به دکتر مراجعه کنید.
در این بیماری نکاتی مانند: نشانه ها، عوامل ایجاد آن، راه های درمان و فاکتور های زیادی وجود دارند که باید به آن ها توجه شود. پس برای آشنایی و کسب اطلاعات در این باره ما را در این مقاله همراهی کنید.
نشانه های بیماری پای ورزشکاران
این بیماری ممکن است یک یا هر دو پا را درگیر کند. علائم بارز آن شامل موارد زیر هستند:
- نازک، زبر و ترک دار شدن پوست میان انگشتان پا
- خارش پا به ویژه بعد ار در آوردن پا از کتونی و جوراب
- التهاب پوست که ممکن است به رنگ متمایل به قرمز، بنفش یا خاکستری که بستگی به رنگ پوست شما دارد ظاهر شود
- زخم یا سوختگی
- تاول
- خشک و زبر شدن پوست کف پا و سرایت آن به کناره های پا
- کنده شدن ناخن ها از جایشان
این ها نشانه هایی هستند که هنگام به وجود آمدن این بیماری نمایان می شوند.
عوامل ایجاد بیماری
این بیماری زمانی رخ می دهد که قارچ روی پا رشد می کند. بیماری پای ورزشکار می تواند مستقیماً از شخصی که بدنش دچار این عفونت بوده یا از طریق لمس سطحی که عفونی بوده است به شما منتقل شود. این قارچ ها در محیطی گرم و مرطوب ایجاد می شوند و معمولاً در فضاهایی مانند حمام، کف رختکن ها و اطراف استخر وجود دارند.
کتونی های تنگ و ضخیم یکی از عوامل دیگری هستند که باعث ایجاد قارچ میان انگشتان می شوند، چون که باعث فشرده و مالیده شدن انگشتان به یکدیگر می شوند. محققان می گویند که کتونی های پلاستیکی که گرم هستند و باعث مرطوب شدن پا می شوند. همچنین درصد ابتلا به بیماری پای ورزشکاران را نسبت به کتونی هایی که از مواد دیگر مانند چرم ساخته شده اند، بیشتر می کند.
چه کسی در معرض ابتلا به این بیماری است؟
هرکسی ممکن است که به این بیماری عفونی مبتلا شود، اما رعایت نکردن یک سری از نکات باعث افزایش ریسک ابتلا به این بیماری می شود. عواملی که باعث افزایش ریسک ابتلا می شوند، شامل موارد زیر هستند:
- پا برهنه راه رفتن در مکان های عمومی مانند: حمام ها، رختکن ها و استخرها
- استفاده یا تقسیم کردن کتونی، جوراب یا حوله خود با یک فردی که مبتلا به این بیماری است
- پوشیدن کتونی های تنگ
- مرطوب نگه داشتن پا برای یک زمان طولانی مدت
- عرق کردن همیشگی پا
- داشتن یک آسیب دیدگی یا زخم جزئی روی پا
پیشگیری از ابتلا
چند نکته مهم برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری وجود دارد که در این قسمت به آن ها اشاره می کنیم.
هوا خوردن پا
مواقعی که برایتان مقدور است از صندل استفاده کنید که پاهایتان هوا بخورند.
شستن روزانه ی پا
با استفاده از آب گرم پای خود را و مخصوصاً بیا انگشتان پا را بشویید و آن را خشک کنید. همچنین اگر خود را مشکوک به این عفونت می دانید، از پودرهای درمانی این بیماری روی پای خود استفاده کنید.
مرتب جوراب های خود را عوض کنید
اگر پاهایتان عرق می کند، روزی یکبار جوراب های خود را عوض کنید. استفاده از جوراب های ضد رطوبت مانند جوراب هایی که از جنس کتان هستند باعث می شوند پای شما کمتر مرطوب شود و خشک تر بماند.
استفاده از کتونی های متفاوت
هر روز یک کتونی متفاوت بپوشید، چون این کار باعث می شود کتونی شما بعد از هر بار استفاده زمان کافی برای خشک شدن داشته باشد.
مراقبت از پا در مکان های عمومی
از صندل ها یا کتونی های ضد آب در مکان هایی مانند حمام، رختکن یا استخر استفاده کنید.
آگاه بودن از مواردی که باعث سرایت این بیماری می شوند
اگر با افراد دیگری در یک مکان زندگی می کنید، کتونی، حوله و رو تختی خود را با آن ها شریک نشوید.
عوارض بیماری پای ورزشکاران
این بیماری ممکن است در بعضی از موارد عوارض داشته باشد. این عوارض ممکن است شامل یک عکس العمل آلرژیک باشد که باعث تاول زدن روی دست و پا شود و ممکن است حتی پس از درمان بیماری، دوباره فرد به آن مبتلا شود.
اگر فرد برای بار دوم مبتلا شود، ممکن است که عوارض آن کمی سخت تر باشد و عفونت آن باکتریایی باشد. در این مورد ممکن است که پای شما دچار التهاب شود، درد بگیرد و تب کنید که این ها از عوارض شاخص سری دوم ابتلا به این بیماری هستند.
راه های درمان
در بسیاری از موارد نشانه های بیماری از شدت زیادی برخوردار نیستند و بیمار نیازی نیست که به دکتر مراجعه کند. داروهای درمانی OTC در داروخانه ها به راحتی قابل خریداری هستند و روش مناسبی برای درمان عفونت به شمار می روند.
در موارد جدی دکتر ممکن است از داروهای ضد قارچ قوی استفاده که معمولاً به صورت قرص هستند. این روش ها باعث از بین رفتن قارچ هایی که نشان دهنده این بیماری هستند، می شود. داروهای ضد قارچ به شکل های مختلفی وجود دارند که در این قسمت به آن ها اشاره می کنیم.
- قرص ها
- پودرها
- مایعات
- اسپری ها
- کرم ها
این داروهای موضعی می توانند به صورت OTC خریداری شوند و موضعی به این معناست که به صورت مستقیم روی پوست اعمال می شوند. هچنین داروخانه ممکن است که داروهای ضد قارچ زیر را هم به شما پیشنهاد کند:
- کلوتریمازوله
- اکونازوله
- کتوکنازوله
- میکونازوله
- تربینافین
- سولکونازوله
داروهای درمانی دهانی هم ممکن است به دلیل جدی بودن بیماری یا تأثیر نداشتن داروهای موضعی از طرف دکتر پیشنهاد داده شوند:
- گریسعوفولوین
- ایتراکونازوله
- تربینافین
درمان خانگی بیماری پای ورزشکاران
این نکات می توانند در خانه انجام شوند:
- پای خود را اغلب با آب و صابون بشویید
- پای خود را با آب یا سرکه رقیق بشویید تا تاول ها از بین بروند
- در بعضی موارد نشان داده شده است که شستن پا با روغن درخت چای باعث حل شدن این مشکل شده است که این روغن را به صورت آنلاین می توانید خریداری کنید.
- مطمئن شوید که بعد از هر شست و شو پاهایتان و مخصوصاً بین انگشتانتان خشک باشد
- پوشیدن جوراب تمیز از جنس کتان
- برای خشک نگه داشتن پا، مرتب جوراب و کتونی های خود را عوض کنید
- حوله خود را همیشه بشویید و آن را با کسی شریک نشوید
کلام آخر
همانطور که در این مقاله خواندیم، بیماری پای ورزشکاران یکی از بیماری های رایج پا است که بیشتر در ورزشکاران اتفاق می افتد. عوامل بسیاری در ایجاد این بیماری عفونی دخیل هستند که با رعایت کردن برخی از نکات و رسیدگی و توجه به نکات بهداشتی می توان از وقوع آن جلوگیری کرد.
راه های متفاوتی برای درمان این بیماری وجود دارند که هم می توان به درمان آن توسط دکتر یا درمان خانگی اشاره کرد که در این مقاله به هر دوی آن ها پرداختیم تا بتوانیم شما را در مدیریت و درمان این بیماری تا حد ممکن کمک کنیم.
source: https://www.medicalnewstoday.com/articles/261244#athletes_foot_complications
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/athletes-foot/symptoms-causes/syc-20353841
https://www.healthline.com/health/athletes-foot#prevention
