درد مفصل شانه چیست؟
به غیر از ضربه آشکار (شکستگی ، دررفتگی و غیره) ، می توانیم مشکلات مربوط به درد مفصل شانه را به زیرگروه های اصلی خاص تقسیم کنیم:
- بی ثباتی: شرایطی را که می توان به عنوان شل بودن یا سالم نبودن / احساس امنیت نکردن توضیح داد ، می توان در این عنوان جمع کرد. ممکن است مفصل شانه به طور مکرر دچار دررفتگی شود یا اینکه فرد با برخی حرکات احساس ناامنی کند به گونه ای که انگار مفصل شانه دچار دررفتگی شود. این وضعیت ممکن است پس از ضربه ، یعنی یک بار با دررفتگی مفصل شانه شروع شود یا ممکن است خود به خود با مشکلات زیرساختی موجود در مفصل شانه شروع شود. بیماران مبتلا به این مشکل پس از شرح حال و معاینه فیزیکی به دو زیر گروه تقسیم می شوند. به طور خلاصه ، در حالی که روش های درمانی دیگر در یك گروه كاملاً موفق است ، شروع درمان با روش های فیزیوتراپی و توان بخشی به عنوان گزینه مناسب تری در گروه دیگر مشاهده می شود.
- Attricion: مشکل اصلی در این گروه ، که می توان تقریباً آن را ساییدگی یا فشرده سازی نامید ، این است که برخی از ساختارهای اطراف مفصل شانه ، تاندون هایی را که می توانند حرکت شانه را فراهم کنند ، دچار فرسایش می کنند. این مشکل ممکن است ساختاری باشد. به عبارت دیگر ، قوس استخوان که سعی در محافظت از مفصل شانه دارد ، برخلاف سایر افراد ، از نظر مادرزادی متفاوت و ممکن است ساختاری داشته باشد که تمایل به فشرده سازی تاندون ها داشته باشد. با گذشت زمان ، تغییرات مربوط به استفاده نیز ممکن است این مشکلات را ایجاد کند.
به این نوع ناراحتی به طور کلی فشرده سازی گفته می شود. بافتی به نام بورس ، که برای محافظت از تاندون های مفصل شانه عمل می کند و می تواند به کیسه هوا در اتومبیل تشبیه شود ، می تواند متورم و ضخیم شود و شروع به فشار دادن تاندون ها کند (مرحله 1 فشرده سازی). در مرحله بعد ، بافت بورس ضخیم شده و تشکیل برآمدگی استخوان (استئوفت) علاوه بر فشرده سازی شروع به فرسایش تاندون ها می کند (مرحله 2 فشرده سازی). این تاندون ها تاندون هایی هستند که سعی در چرخاندن شانه و بلند کردن آن دارند و به آنها روتاتور کاف گفته می شود. تاندونیت یک مفهوم کلی برای تاندون ها است که پس از میکروتروما در سطح مولکولی دچار تغییرات ساختاری و ضعیف می شوند. در مرحله بعدی مشاهده می شود که پارگی در تاندون های فرسوده رخ می دهد و کیفیت آنها کاهش می یابد. این پارگی روتاتور کاف نامیده می شود. از آنجا که supraspinatus شایع ترین پارگی تاندون های تشکیل دهنده کاف است ، شما همچنین می توانید اصطلاحات پارگی تاندونیت سوپرااسپیناتوس را در برخی منابع مشاهده کنید.
در مرحله اولیه بیماری (مراحل 1 و 2) ، که به آنها نام های مختلفی از جمله بورسیت ، فشرده سازی، تاندونیت سوپرااسپیناتوس ، توانبخشی و تزریق داروهای مختلف (کورتیزون و غیره) داده می شود.
در این مرحله ، گاهی ممکن است آهک در داخل تاندون جمع شود. به این حالت تاندونیت کلسیفیک گفته می شود.
در مرحله بعدی (پارگی روتاتور کاف) ، درمان اصلی بخیه زدن پارگی است. مهم ترین مشکل بعد از درمان پارگی مجدد است.
- محدودیت حرکتی: سومین آسیب شناسی اساسی که در مفصل شانه مشاهده می شود ، محدودیت حرکت است. بدن گاهی اوقات می تواند یک مکانیسم دفاعی ایجاد کند و حرکت مفصل را در مقابل درد ناشی از مشکلات ذکر شده در بالا محدود کند. بعضی اوقات محدودیت حرکتی وجود دارد که نمی توان علت آن را تعیین کرد. اصولاً مشاهده می شود که غشای اطراف مفصل (کپسول و سینوویا) باریک و منقبض شده است. به این شانه یخ زده ، شانه منجمد گفته می شود. درمان شامل توانبخشی است.
شانه درد چگونه تشخیص داده می شود؟
بیشتر درد شانه ناشی از آسیب بافت نرم مفصل شانه است. به منظور ارزیابی دقیق ساختار مفصل شانه ، متخصص ممکن است پس از معاینه جسمی دقیق ، تصویربرداری MR را درخواست کند. با بررسی دقیق استخوان ها و سایر بافت های ناحیه شانه می توان تشخیص قطعی داد. با این حال ، در بعضی موارد ، اشعه ایکس و توموگرافی کامپیوتری ممکن است کافی باشد. در برخی موارد ، برای روشن شدن تشخیص درد شانه ، یک رویکرد چند رشته ای لازم است. به عنوان مثال ، ممکن است EMG برای بیمارانی که به دلیل ضربه عصبشان آسیب دیده مورد نیاز باشد.
چگونه می توان از شانه درد جلوگیری کرد؟
- از حرکاتی که باعث فشار به شانه و حمل بارهای سنگین باید خودداری شود.
- در روزهای گرم ، به خصوص از برخورد مستقیم هوای سرد توسط کولر در خودرو به بدن باید جلوگیری شود.
- از حرکاتی که باید بازوها برای مدت طولانی بالاتر از سطح سر نگه داشته شوند ، مانند برداشتن یا قرار دادن وسایل از بالا ، باید خودداری شود.
Source: www.hakangundes.com
