بهترین تمرینات ورزشی و اصلاحی موثر در درمان عارضه دنده گردنی

عارضه دنده گردنی که به عنوان دنده اضافه نیز شناخت می شود، یکی از بیماری های اساسی در پایه گردن است که درست در بالای استخوان یقه رشد می کند. رشد بیش از حد دنده گردنی در سمت راست یا چپ یا در هر دوطرف گردن، ممکن است بدون اتصال به دنده استخوانی، به نوعی کامل شکل گرفته باشد. در برخی مواقع ممکن است عارضه دنده گردنی، به صورت یک رشته نازک از الیاف یا بافت شناور با اندازه و شکل متفاوت ایجاد شود.

برای چنین عارضه ای، به توصیه پزشکان استفاده از برخی داروها و روش های ورزشی موثر خواهد بود. ما در این مقاله در حین بررسی اجمالی ساختار و عملکرد این عارضه، چندین تمرین مناسب ورزشی نیز در اختیار شما قرار خواهیم داد. برای تسکین درد دنده گردنی همراه ما باشید.

عارضه دنده گردنی چیست؟

دنده گردنی از یک سر، گردن و غده تشکیل شده است. این عضله در قسمت پسین عضله مقیاس جلویی گردن، توسط نواری فیبری در سمت عقب، به اولین دنده متصل می شود.

در واقع دنده گردنی هیچ عملکرد فیزیولوژیکی از خود ندارد اما به طور عمده به چهار شکل زیر است:

• دنده کامل که با اولین دنده انسان یا لحظه بلوغ، شکل می گیرد؛
• دنده ناقص با یک نوک دیستال( دور از مرکز بدن) آزاد؛
• دنده ناقص همراه با اتصال باند فیبری دیستال در گردن؛
• قطعه ای کوتاه از یک استخوان که فراتر از فرآیند عرضی شانه قرار دارد.

این عارضه علاوه بر مواردی که در ادامه توضیح خواهیم داد، شرایط وابسته و عارضه های زیر را نیز به وجود می آورد:

• ایجاد سندروم خروجی قفسه سینه به علت فشرده سازی قسمت پایین تنه؛
• ایجاد فشرده سازی شبکه بازویی که ممکن است با ضعف عضلات اطراف دست همراه باشد؛
• فشرده سازی شریان ساب کلاوین که مربوط به وریدی است که گردن و بازو را در سمت چپ یا راست بدن هدایت می کند؛
• فشرده سازی به شکل زنجیره سمپاتیک که باعث سندرم هورنر می شود.

علائم عارضه دنده گردنی

این بیماری به جز عوارض ذکر شده، دارای علائم زیر نیز است:

• علائم محلی به شکل توده فوق سوکلوایکولار یا اختلالات ترقوه که به شکل استخوانی سخت و قابل لمس، ایجاد شده است.
• علائم حسی عارضه دنده گردنی شامل سوزن سوزن شدن در دست ها و انگشتان، درد در پایین بازو و در برخی مواقع درگیری درد در تمام دست می شود.
• علائم حرکتی این بیماری شامل ناتوانی فعالیت های دست، تمایل به افتادن دست و تحلیل رفتن کف و مفاصل دست خواهد بود.

درمان های ورزشی برای درمان عارضه دنده گردنی

در مجموع پزشکان برای درمان دنده گردنی روش های گوناگونی به منظور تسکین درد را تجویز می کنند.

یکی از مهم ترین درمان ها برای دنده گردنی شامل موارد زیر است:

• تمرینات تقویت گردن؛
• تقویت بازو؛
• و تمرینات خاصی که برای بالا بردن قدرت کتف و امکان جمع شدن آن پیشنهاد می شود.
• همچنین تمرینات مقاوت پیش رونده برای عضلات کمر بند شانه، روشی مناسب برای درمان دنده گردنی تلقی خواهد شد.

نشان داده شده است که ورزش 50 الی 90 درصد، برای درمان عارضه دنده گردنی مفید است. شما قادر هستید تمرینات مقاومتی را با استفاده از طناب های مقاومتی و دمبل مناسب انجام دهید. ما در ادامه برخی از تمرین ها را برای شما شرح خواهیم داد.

توصیه فیزیوتراپیست ها این است که در ابتدا تمرینات باید شامل حرکات شانه از 0 الی 30 درجه خم شدن باشد. در حالی که به طور تقریبی 40 درجه افقی نیز مناسب خواهد بود.

افراد در نهایت باید بتوانند حرکات شانه را تا خم شدن 45 الی 90 درجه انجام دهند. در تمریناتی که ارائه می دهیم، هدف این است که عضلات کتف به شکل ذوزنقه میانی درآیند و تلاش برای تثبیت شکل شانه انجام شود.

تمرین یک

در حالت ایستاده یا نشسته ، شانه ها به حالت افتاده یا بی فشار قرار داشته باشد. در موقعیت شروع کمی شانه ها را به سمت داخل یا بالا جمع کنید. در موقعیت آخر شانه باید به طور کامل به شکل ذوزنقه جمع شده باشد.

برای جمع شدن کتف، تاکید برای کشیدن تیغه های شانه به عقب را در نظر داشته باشید. همچنین برای رفع فشردگی کتف، تاکید بر کشیدن شانه ها به سمت عقب و پایین را داشته باشید.

تمرین دو

در حالت ایستاده پاها را به اندزاه عرض شانه باز کنید، یک نوار کشی یا طناب مقاوتی را در دست نگه دارید. به طوری که کف دست ها رو به بالا و بازوها به طور موازی در امتداد افقی بدن شما باشد.

در این حالت دست ها بدون تداخل با هم و آرنج با زوایه 90 درجه خم می شود. در حالی که روی جمع شدن کتف تمرکز کرده اید؛ به آرامی کش یا طناب را به سمت بیرون از بدن بکشید. به شکل واضح همزمان دست راست را به راست، و دست چپ را به چپ بکشید.

تمرین سه

در درمان عارضه دنده گردنی لازم است این تمرین را با احتیاط و فشار مناسب انجام دهید. در این تمرین ابتدا طناب را به یک دیوار یا درب از بالا متصل کنید. البته چنین نوع تمرین و دستگاه مختص آن، در باشگاه ورزشی یا محل فزیوتراپی موجود است.

در موقعیت ابتدایی، بازوها به صورت بلند یا موازی با زمین قرار خواهند داشت. سپس آرنج ها کمی خم می شوند؛ سپس دست ها را در حالی که بازوها را صاف نگه داشته اید، به سمت پایین ران بکشید.

تمرین چهار

در این تمرین نیز باید مانند وضعیت تمرین قبل قرار داشته باشید. با این تفاوت که در ابتدا کتف ها باید جمع شود؛ منظور از جمع شدن، فشرده شدن است. سپس طناب را به سمت سینه خود بکشید. تفاوت با  تمرین قبلی، در کشیدن طناب به سمت سینه به جای ران است.

تمرین پنج

در این تمرین شما به یک میز یا نیمکت و دمبل مناسب نیاز دارید. هدف از این تمرین این است که کتف شما در حین حرکت از طریق حرکات مرتبط با شانه، در برابر قفسه دنده قرار بگیرد.

در ابتدا با قرار دادن پای چپ از قسمت زانو تا مچ، روی نیمکت و قرار دادن دست چپ به شکل عمود بر نیمکت با زمین موازی شوید؛ سپس دمبل را در دست راست خود نگه داشته و پای راست را نیز عمود بر زمین بگذارید؛ دمبل را به سمت عقب ببرید سپس به سمت جلو و بعد به  سمت کنار دمبل را جابجا کنید.

در مرحله بعد این حرکت را در سمت چپ بدن انجام دهید.

تمرین شش

در حالت ایستاده و پاها به عرض شانه باز، قرار بگیرید. دمبل ها باید در کنار ران ها در دست شما قرار داشته باشد. برای انجام این تمرین به منظور درمان عارضه دنده گردنی تنها کافیست دمبل ها را به آرامی از سمت ران به سمت جلو، بدون ایجاد زاویه بالا بیاورید.

در واقع باید عضلات شکم را اصطلاحا مهاربند کرده و وزنه را به طور آرام، بالا و پایین کنید.

کلام آخر در باب حرکات مناسب برای دنده گردنی

عارضه دنده گردنی همانطور که در اینجا اشاره شد، تنها منحصر به گردن عمل نمی کند بلکه موارد دیگری از بدن را نیز به چالش خواهد کشید. این عارضه، علاوه بر مشکلات فیزیکال بر شریان های عروقی نیز معایبی را وارد خواهد کرد. برای درمان یا تسکین دنده گردنی لازم است به توصیه پزشک یا فیزیوتراپیست مجرب فعالیت های ورزشی مناسب انجام دهید.

فعالیت های توصیه شده توسط پزشک منجر به کاهش التهاب، کاهش درد و همچنین درمان عارضه دنده گردنی خواهد شد. علاوه بر تمرینات ذکر شده، در برخی موارد بدون فشار یوگا و سایر درمان های عضلانی نیز مناسب خواهد بود.

توصیه ما این است که برای مشاوره دقیق تر از یک فیزیوتراپیست یا یک مرکز مجرب ورزشی-درمانی کمک بگیرید.