پیچیدگی مچ پا از جمله عوارضی است که ممکن است که در ورزش های تماسی و یا غیر تماسی اتفاق بیفتد و فیزیوتراپی یکی از روش های درمانی است که پزشکان برای بهبود این عارضه توصیه می کنند. استفاده از این روش درمانی به جهت کاهش درد و یا بی ثباتی موجود در مچ پا مفید بوده و در واقع لازم است که فردی که به این عارضه مبتلا شده است ، حتما برای توانبخشی نزد مشاوران معتبر مراجعه کند.
شواهد نشان می دهد که مچ پا یکی از حساس ترین بخش های بدن است و در صورتی که آسیب دیدگی ناشی از آن درمان نشود ، به احتمال 70 درصد امکان دارد که درد ناشی از پیچیدگی پا بازگشته و فرد را آزار دهد. در نتیجه بهتر است که ترمیم پیچیدگی پا را که در اولویت کارها قرار دهید.
در این مقاله قصد داریم تا در مورد پیچیدگی پا و آناتومی آن اطلاعاتی در اختیار شما قرار داده اهمیت فیزیوتراپی پا در صورت وقوع این معضل را برای شما بیان کنیم.
آناتومی مچ پا
مچ پا به طور کلی دو مفصل جداگانه دارد که یکی از آنها برای خم شدن پا به سمت بالا کاربرد داشته و دیگری برای پایین آوردن پا به کار می رود. از مفصل دوم برای چرخاندن پا به سمت داخل نیز استفاده می شود. در حقیقت این مفصل است که وظیفه ی چرخاندن پا به سمت داخل و خارج را برعهده داشته و بیشتر صدماتی که ممکن است برای مچ پا اتفاق بیفتد، در این ناحیه اعمال می شود.
مچ پا به طور معمول به سمت داخل می چرخد و هنگامی که مچ پا در موقعیتی قرار گیرد که پا بیشتر به سمت داخل رود، سبب ایجاد کشش در رباط ها پا شده و در نتیجه ی این فشار ، ممکن است که رباط مچ پا ، پاره شود.
در هنگام پیچیدگی مچ پا ، هنگامی که مچ از محلی که در آن قرار دارد خارج شود ، رباط پا تحریک شده و یا دچار پارگی می شود. البته لازم به ذکر است که جای نگرانی در این مورد وجود نداشته و می توان این معضل را از طریق فیزیوتراپی درمان کرد.
چرا رباط های مچ پا از اهمیت بالایی برخوردار هستند؟
ربات هایی که در ناحیه ی مچ پا قرار دارند ، به صورت کش عمل کرده و سبب می شوند که مچ پا در محدوده ی مشخصی حرکت کند و این رباط ها تا جایی کشیده می شوند که مچ پا را ثابت نگه دارند. کشش این رباط ها برای قوزک پا از اهمیت بالایی برخوردار است.
این اطلاعات توسط مغز افراد تجزیه و تحلیل شده و مغز مشخص می کند که کدام عضلات نیاز به انقباض و یا استراحت دارند. در ضمن انقباض عضلات به نحوی صورت می گیرد که مچ پا در محل خود ثابت بماند.
در حقیقت این رباط ها به عنوان گیرنده های حسی در بدن فعالیت می کنند و سبب می شوند که ما به راحتی راه برویم بدون اینکه نیاز داشته باشیم تا مداما به پاهای خود نگاه کنیم. این گیرنده های حسی همان چیزی هستند که به ما امکان می دهند تا با تعادل بر روی زمین ناهموار حرکت کنیم و آسیبی به مچ پای ما وارد نشود.
فیزیوتراپی مچ پا
به طور کلی در صورتی که فرد به پیچیدگی مچ پا دچار شود ، لازم است که پیش بازگشت به تمرینات خود یک سری تست ها را به انجام برساند.
تست زانو تا دیوار KTW یک تست ساده اما موثر برای اندازه گیری دامنه ی حرکت مفصل مچ پا است. در فیزیوتراپی با استفاده از این تست مشخص می شود که مچ پا تا چه میزان آسیب دیده است.
تست بعدی آزمایش چرخش مچ پا است که با نام تست هاپ نیز شناخته می شود. در این تست مدت زمانی که فرد مصدوم می تواند بر روی پای آسیب دیده بماند ، اندازه گیری می شود. در ضمن در این تست فاصله ی شست پا تا مچ پا اندازه گیری می شود که لازم است این فاصله به اندازه ی 5 سانتی متر باشد.
از دیگر تست های که در فیزیوتراپی صورت می گیرد تست نورد مچ پا است. در این تست آزمایش قوزک پا انجام می شود و میزان آسیب وارد شده بررسی خواهد شد. در حالت کلی لازم است که تست های مختلف پیش از شروع فعالیت دوباره ی فرد بر روی مچ پا صورت گیرد تا از وارد شدن آسیب بیشتر به مچ پا پیشگیری شود.
در فیزیوتراپی مچ پا چه کارهایی صورت می گیرد؟
در حقیقت برای فیزیوتراپی مچ پا لازم است که فرد مراحل زیر را سپری کند:
گام نخست
در ابتدا فیزیوتراپیست هرگونه شکستگی و یا صدمه ی جدی را در بدن مصدوم بررسی می کند و در صورت لزوم عکسبرداری اشعه ی X را برای فرد تجویز می کند. هنگامی که آسیب پیچیدگی مچ پا رخ می دهد رباط پا نیز دچار آسیب شده و بهبودی این ناحیه به طور معمول به مدت 4 الی 6 هفته به طول می انجامد.
گام دوم
در این مرحله از فیزیوتراپی ، بیشتر برای کاهش درد و تورم محل آسیب دیده اقداماتی صورت می گیرد. در این مرحله فیزیوتراپیست با ماساژ بافت نرم که منظور همان رباط پا است ، و همچنین بخش هایی از مفصل و حرکت دادن مچ پا سعی در کاهش درد و میزان آسیب دارد.
کاهش درد و تورم سبب میشود که فرد بتواند به مرور حرکت کرده و در ادامه به طور منظم راه برود.
گام سوم
در این مرحله از فیزیوتراپی مچ پا ، فیزیوتراپیست با انجام حرکات شدید ورزشی سعی در بازگرداندن دامنه ی حرکتی مچ پا می کند. در این مرحله ، برنامه های ورزشی که باید در خانه انجام شوند ، از اهمیت بالایی برخوردار هستند. این برنامه ها به فرد مصدوم کمک می کنند تا دوباره الگوهای حرکتی و راه رفتن را بازیابند.
در این مرحله مهم است که فیزیوتراپیست متوجه شود که رباط های پا در موقعیت مناسبی جهت بهبود قرار گرفته اند. در ضمن در این مرحله برای مصدوم تمریناتی جهت تقویت مچ پا تجویز می شود.
بازگشت به ورزش
در ادامه ی مراحلی که ذکر شد ، در صورتی که فرد مصدوم تمایل دارد تا تمرینات ورزشی را از سر بگیرد ، لازم است که هر گونه نقص در قدرت عضلانی و ماهیچه های پا برطرف شود. این امر برای افرادی که ورزش های خاص را انجام می دهند ، از اهمیت بالایی برخوردار است.
در صورتی که تمریناتی که برای فیزیوتراپی تجویز می شوند ، بدون درد و محدودیت به انجام برساند ، فرد می تواند تمرینات ورزشی خود را از سر گرفته و دوباره وارد عرصه ی رقابتی شود.
در نهایت باید بگوییم که هرگونه آسیبی که به مچ پا وارد می شود ، از اهمیت برخوردار است و در صورتی که درمان لازم بر روی آن انجام نشود ، ممکن است که عواقب جبران ناپذیری را برای فرد به همراه داشته باشد. مراجعه به پزشک و پیروی از توصیه های پزشکی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و می تواند فرد را از بروز آسیب های جدی نجات دهد.
بنابراین توصیه می شود که حتما برای فیزیوتراپی مچ پا به کلینیک های معتبر مراجعه کرده و فرد تمریناتی را فیزیوتراپیست برای او در خانه در نظر میگیرد را به طور کامل به انجام برساند تا در نهایت آسیب وارد شده به مچ پا و رباط پا در اثر پیچیدگی مچ پا برطرف شود.
Source: www.healthlinkbc.ca, www.apexphysio.com