انتخاب تخت، وضعیت خواب و موارد دیگر در دیسک کمر
3010 بازدید
مفصل ران و استخوان لگن که این مفصل در آن قرار دارد در اقدامات ایستادن ، راه رفتن و دویدن به روشی سالم نقش موثری دارند. با رشد به موقع و سالم مفصل ران و استخوان های اطراف آن و بافت های نرم با تولد ، فرد می تواند در آینده به سلامت بایستد و حرکت کند. استخوان ها وقتی با فشار بالاتر از حد تحمل خود مواجه می شوند ، می شکنند. موقعیت هایی مانند زمین خوردن ، برخورد با جسم باعث این فشار و شکستگی استخوان می شود.
شکستگی در دوران کودکی یک مشکل مهم است. تا سن 16 سالگی ، حدود 50٪ پسران و حدود 30٪ دختران حداقل دچار یک شکستگی می شوند. اگرچه شکستگی به ندرت در کودکان زیر 18 ماه دیده می شود ، 11 سال برای دختران و 14 سال برای پسران سنی است که در آن فراوانی شکستگی بیشتر می شود. از طرف دیگر ، دررفتگی جداشدن دو استخوان است که به یکدیگر متصل هستند. این در نوجوانان بیشتر دیده می شود.
شایع ترین شکستگی در دوران کودکی، شکستگی مچ دست ، انگشت ، شکستگی کارپال و دررفتگی استخوان ترقوه است. شکستگی مچ پا و پا نیز از جمله شکستگی هایی است که در این سن مشاهده می شود.
ورم یا درد در اندام آسیب دیده ، تغییر شکل که به وضوح در ناحیه آسیب دیده مشاهده می شود ، محدودیت حرکات در ناحیه آسیب دیده ، به عبارت دیگر عدم توانایی انجام آن به صورت عادی ، افزایش گرما در ناحیه آسیب دیده ، قرمزی از جمله علائمی است که در شکستگی استخوان دیده می شود. وقتی متوجه وجود چنین علائمی در کودک خود شدید ، باید به متخصص مراجعه کنید.
در کودکان ، شکستگی بیشتر به دلیل فعالیت های ورزشی ، سقوط از بلندی ، دوچرخه و تصادفات رانندگی شایع است. سوتغذیه ، کمبود کلسیم و چاقی همچنین احتمال شکستگی استخوان را افزایش می دهد.
استخوان های کودکان مدام در حال رشد و تجدید است. این ویژگی به استخوان ها این فرصت را می دهد تا پس از شکستگی کاملاً بهبود یابند.
استخوان های کودکان به روش های مختلف نسبت به بزرگسالان می شکند.
استخوان های کودکان نسبت به استخوان های بزرگسالان انعطاف پذیرتر است. بنابراین وقتی با ضربه برخورد می کنند ، قبل از شکستگی خم می شود. به عنوان مثال ، یک طرف استخوان دچار شکستگی می شود. اگر طرف دیگر شکستگی خم شود ، نوعی شکستگی به نام شکستگی درخت سبز دیده می شود. این یک نوع شکستگی در دوران کودکی است.
با خم شدن یک طرف استخوان و با اندکی اختلال در یکپارچگی طبیعی استخوان ، یک برآمدگی ایجاد می شود. به این نوع شکستگی، شکستگی توروس گفته می شود.
قسمت های داخلی استخوان های کودکان دارای صفحات رشد ساخته شده از غضروف هستند که امکان رشد استخوان را فراهم می کنند. در شکستگی ها ، این صفحات اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند. اگرچه در هر زمان از رشد ممکن است آسیب ببینند ، اما اغلب در دوران بلوغ آسیب می بینند.
در کودکان، غشایی که استخوان را احاطه کرده است و به آن پریوستیوم می گویند ، ضخیم تر از استخوان پریوستیوم بزرگسالان است. پریوستیوم با تأمین خون رسانی به استخوان آن را تغذیه می کند. وقتی در کودکان استخوان دچار شکستگی می شود ، از آنجا که مواد لازم برای ترمیم از طریق پریوستیوم سریع تر می آیند ، استخوان سریع تر بهبود می یابد.
استخوان می تواند به روش های مختلفی شکسته شود. شدت و نوع نیروی ایجاد کننده شکستگی نحوه وقوع شکستگی را تعیین می کند.
در شکستگی های بدون جابجایی ، اگرچه استخوان دچار شکستگی شده ، اما این شکستگی یکپارچگی استخوان را مختل نمی کند. در چنین شکستگی هایی ، درمان های تثبیت کننده مانند باند و گچ معمولاً برای بهبود شکستگی کافی هستند.
در شکستگی های جابجا شده ، دو انتهای شکستگی در نتیجه شکستگی از یکدیگر جدا می شوند. برای اینکه استخوان در چنین شکستگی هایی بهبود یابد ، ابتدا باید دو انتهای شکستگی را بهم نزدیک کرد. پس از آن ، استخوان شکسته باید با گچ و باند ثابت شود.
source:https://www.florence.com.tr/cocuklarda-sik-gorulen-kiriklar-cikilar-ve-tedavileri
دیدگاه خود را ارسال نمایید