توجه به کمر دردی که با حرکت کردن کم می شود

اسپوندیلیت آنکیلوزان، که بیشتر در مردان دیده می شود، به عنوان روماتیسم کمر یا ستون فقرات در جامعه شناخته می شود. درد به دلیل اسپوندیلیت آنکیلوزان خصوصاً در شب و هنگام استراحت رخ می دهد. در موارد بسیار پیشرفته، خم شدن ستون فقرات و قوز پشت دیده می شود. امروزه، با پیشرفت دارو و ورزش منظم، اسپوندیلیت آنکیلوزان قابل کنترل است.

اسپوندیلیت آنکیلوزان به عنوان التهاب ستون فقرات و مفصل ساکروایلیاک تعریف می شود که مفصل ران و کمر را به هم متصل می کند. اسپوندیلیت آنکیلوزان زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن بیش از حد کار و به بافت های خود حمله کند. هنگامی که التهاب در مفاصل درمان نشده و پیشرفت می کند ، کلسیفیکاسیون می تواند رخ دهد. کلسیفیکاسیون باعث بسته شدن فضای مفصل و ادغام مفاصل با استخوان ها می شود که این حالت هم سبب از دست دادن حرکت می شود. وقتی بیماری به خوبی پیشرفت می کند، می تواند از مفصل ساکروایلیاک تا ستون فقرات گسترش یابد و مفاصل مهره های پشت و گردن را تحت تأثیر قرار دهد. این کلسیفیکاسیون ها در مواردی که به درستی درمان نمی شود و در موارد پیشرفت، ممکن است سبب خم شدن به جلو و قوز شوند.

تقریباً همه در دوره ای از زندگی خود می توانند کمر درد را تجربه کنند. کمردرد مکانیکی به دلایلی مانند دیسک ، آرتروز ، اسپاسم عضلات ، جا به جایی کمر و کمردرد تجربه شده در بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان با یکدیگر متفاوت هستند. کمر درد مکانیکی بیشتر هنگام حرکت اتفاق می افتد و هنگام استراحت برطرف می شود. دردی که سبب شب بیداری می شود،  درد هنگام استراحت ، سفتی طولانی مدت هنگام بیدار شدن از خواب ، کاهش درد هنگام حرکت یافته هایی است که اسپوندیلیت آنکیلوزان را از کمردرد مکانیکی متمایز می کند. التهابی که باعث درد می شود در حالی که فرد در حالت استراحت است در مفاصل جمع می شود و درد ایجاد می کند. فرد صبح با گرفتگی  از خواب بیدار می شود. با حرکت بیمار ، سفتی و درد کاهش یافته و آرام می شود. صبح گرفتگی در بیمار به حدی است که حتی ممکن است نتواند خم شود و جوراب هایش را بپوشد. این سفتی که بیش از نیم ساعت طول می کشد نیز یکی از علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان است. در کمردرد غیر التهابی نیز ممکن است سفتی وجود داشته باشد ، اما زمان بسیار کمی طول می کشد.

این بیماری در مردان جوان 2 برابر بیشتر از زنان است. درد می تواند بین 3 ماه تا 1 سال طول بکشد. درد در ابتدا خفیف است و با گذشت زمان افزایش می یابد. از آنجایی که اسپوندیلیت آنکیلوزان یک بیماری مزمن است ، پیش بینی می شود که درد ممکن است در فواصل زمانی معین تا پایان عمر ادامه یابد. در برخی موارد ، اسپوندیلیت آنکیلوزان می تواند اندام هایی غیر از مفاصل را نیز درگیر کند. ممکن است تصویری به نام یوئیت همراه با التهاب در یک لایه چشم و تاری دید ایجاد کند و گاهی اوقات با پسوریازیس دیده می شود. در بیماری های التهابی روده مانند کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون ، التهاب مفصل ساکروایلیاک مشابه التهاب مشاهده شده در اسپوندیلیت آنکیلوزان نیز می تواند ایجاد شود.

سابقه بیمار مانند هر بیماری در اسپوندیلیت آنکیلوزان از اهمیت زیادی برخوردار است. از آنجا که این یک بیماری ژنتیکی است ، سابقه خانوادگی بیمار نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. آیا در خانواده افرادی وجود دارند که به این بیماری مبتلا یا در اثر این بیماری دچار قوز شده باشند.

در صورت لزوم ، از روشهای تصویربرداری رادیولوژیک استفاده می شود. روش تصویربرداری که دقیق ترین تشخیص اسپوندیلیت آنکیلوزان را ارائه می دهد MRI است. اشعه ایکس همیشه برای تشخیص کافی نیست. در موارد مشکوک ، MRI می تواند اطلاعات واضح تری ارائه دهد. این امر امروز راحتی را در تشخیص زودهنگام فراهم می کند.

اسپوندیلیت آنکیلوزان یک بیماری مادام العمر است. درد همیشه دردناک نیست و معمولاً در حملات عود می کند. در طی دوره های حمله ، سعی می شود با درمان های دارویی، التهابی که در مفاصل ایجاد می شود ، خشک شود. درمان با مسکن و داروهای ضد التهابی که فاقد کورتیزون هستند شروع می شود. وقتی این داروها به طور مرتب استفاده می شوند ، موثر نیستند و اگر شاخص های التهاب در خون فرد کاهش نیابد ، داروهای بیولوژیکی وارد عمل می شوند. این داروهای بیولوژیکی در بیمارانی استفاده می شود که به درمان های دارویی طبیعی پاسخ نمی دهند.

در بین بیماری های التهابی روماتیسمی برای اسپوندیلیت آنکیلوزان ورزش ضروری ترین است. نیمی از درمان شامل دارو است ، در حالی که نیمی دیگر ورزش است. برای تقویت عضلات ستون فقرات ، کمر ، شکم و قفسه سینه باید تمریناتی انجام شود. شنا ، تمرین بسیار مفیدی برای بیماران اسپوندیلیت آنکیلوزان است. ورزش هایی که باعث تقویت عضلات کمر می شوند مانند پیاده روی ، دوچرخه سواری ، پیلاتس و یوگا نیز بسیار مفید هستند. شما باید نیم ساعت ، حداقل 4 روز در هفته ورزش کنید. با این حال ، باید از انجام تمرینات سنگین که به عضلات و مفاصل آسیب می رساند ، خودداری شود. زندگی کم تحرک باعث التهاب و افزایش وزن می شود. در این بیماری ستون فقرات بسیار حساس است و کنترل وزن بسیار مهم است تا به ستون فقرات فشار وارد نشود. بیماران اسپوندیلیت آنکیلوزان باید تغذیه سالم داشته باشند ، از استعمال دخانیات و اضافه وزن خودداری کنند.